Donderdag 17.30 uur. Mijn telefoon gaat.
- Hoi, met Ton.
- Ton, met Martin. [praat gehaast]. Je weet wel, van de schrijftraining vorige week. Ik heb een probleem met een tekst.
- Vervelend. Ik help je normaal graag, maar ik sta op het punt om te gaan wandelen. Avondvierdaagse, de 10 kilometer met mijn kinderen.
- Mijn tekst moet écht af. De directie wacht erop. De deadline is vandaag. Ik worstel met een paar zinnen.
- Oké, lees ze maar voor dan. [roept] Jongens, trek je schoenen vast aan, we gaan zo! Oké Martin, ik ben er weer.
- Komen ze: [zet langzame leesstem op] Deze richtinggevende uitspraken zijn vanuit verschillende acties en trajecten voorbereid, hebben tot de nodige uitwisseling van informatie en urgenties geleid en zijn ook aanleiding geweest om de verbinding tussen overheden, kennis- en marktpartijen verder te versterken.
- Poeh, taaie tekst inderdaad. Wat wil je daar eigenlijk mee zeggen?
- Nou ja, dat we meer samenwerken tussen de gemeente en andere partijen. Dat is nodig, omdat het klimaat ons allemaal aangaat.
- Dat is het?
- Ja. Maar hoe schrijf ik dat dan op, zodat iedereen het begrijpt.
- Zoals je het net zei?
- [schraapt keel] We gaan als gemeente meer samenwerken met andere partijen. Dat is nodig, omdat het klimaat ons allemaal aangaat.
- Precies!
- Fantastisch, die zinnen zocht ik. Daar had ik zelf echt nooit op kunnen komen. Succes met tennissen en dank je wel.
- Avondvierdaagse, bedoel je.
- ... [geen gehoor]
Voor iedereen met deadlines of andere obstakels die in de weg staan van heldere teksten: vertel eens wat je bedoelt. Schrijf het letterlijk zo op. Vaak is dat de juiste toon en inhoud.
Lukt dat niet? Bel me dan gerust 😉.